قصه سرگردانی نقدی بر مقاله (در بی معنایی معنا هست)

استیس در مقاله خود داستان سرگردانی انسان هایی را مطرح می کند که از خدا و معنویت جدا شده اند, در واقع, داستان انسان هایی که به خدا و امور معنوی باور ندارند. میوه تلخ این فاصله گیری برای بسیاری از انسان ها بی معنایی است.مقاله استیس در دو بخش تنظیم شده است: در بخش اوّل سرگردانی و در بخش دوم راه حل ها, بررسی آن ها و در نهایت, راه حلّ خودش را ارائه می دهد. همان طور که از عنوان مقاله پیداست, استیس مدعی می شود که زندگی کسانی که به خدا و معنویت اعتقاد ندارند, بی معناست, و در این بی معنایی نیز معنایی نهفته است. این عبارت به دو معنا می تواند باشد: یکی آن که زندگی بدون خدا واقعا بی معناست, اما در عین حال, می توان در جست وجوی معنایی در این زندگیِ بی معنا بود و به آرامش رسید. دیگر آن که زندگی ای که در ظاهر بی معناست, واقعا بی معنا نیست. به هر حال, استیس در بخش پایانی مقاله راه حلّ خود را برای فایق آمدن بر سرگردانی ارائه می دهد و در آن جا معلوم می شود که کدام یک از این دو احتمال مورد نظر استیس است؟تلاش نگارنده این خواهد بود که در چهار بخش مقاله را به پایان ببرد. در بخش نخست, اجمالا بخش اوّل مقاله استیس که در صدد بیان بی معنایی زندگی نوین است, گزارش خواهد شد; در بخش دوم, بخش اوّل مقاله او مورد بررسی قرار خواهد گرفت; در بخش سوم, گزارشی اجمالی از بخش دوم مقاله استیس, یعنی راه حل های پیشنهادی وی برای فایق آمدن بر پوچی و بی معنایی, ارائه می شود و در بخش پایانی به بررسی این راه حل ها و ارائه راه حلّ مورد نظر پرداخته خواهد شد.